Psychologia opracowała do tej pory naprawdę imponującą liczbę narzędzi diagnostycznych. Jedną z nich są testy. I o jednym z tych testów opowiem dzisiaj bliżej.
Test MMPI, bo o nim będzie dzisiaj mowa, jest jednym z najpopularniejszych
testów psychologicznych. Wykorzystuje się go zarówno w psychologii, jak i w psychiatrii. Jest on przeprowadzany na osobach podejrzanych o przestępstwa i w trakcie badań oceniających możliwość podjęcia przez osobę badaną ryzykownej pracy.
Kiedy jeszcze stosuje się ten test, na czym polega i dlaczego trwa aż półtorej godziny?
MMPI jest skrótem od Minnesota Multiphasic Personality Inventory, co na język polski oficjalnie tłumaczymy jako: Minnesocki Wielowymiarowy Inwentarz osobowości. Poniżej więcej o tym, dlaczego wybrano akurat taką nazwę.
Pierwsza wersja została opracowana w latach 40 ubiegłego wieku przez dwoje naukowców z Uniwersytetu w Minnesocie – S. R. Hathawaya i C. McKinleya. Jednak współcześnie używa się udoskonalonej wersji testu – MMPI – 2, która pojawiła się w 1989 roku.
Obie wersje były używane do diagnozy osób dorosłych, istnieje jednak osobna wersja dla nastolatków, nazwana MMPI – A (od adolescent – dorastający). Tak jak już wspomniałem, obecnie powszechnie używa się MMPI – 2, jednak w 2008 roku wyszła kolejna wersja badania, o nazwie MMPI – 2 – RF.
Do czego stosuje się test MMPI?
Test ten stosuje się do dokładnej oceny stanu psychicznego osoby dorosłej. MMPI jest bardzo różnorodny i zawiera masę pytań, dzięki czemu można wysunąć podejrzenia o istnieniu u pacjenta wielu różnych zaburzeń, takich jak:
– depresji,
– stanów lękowych,
– stanów hipochondrycznych, – zaburzeń osobowości.
Stosuje się go również na osobach podejrzanych o przestępstwa, dzięki czemu można dokonać oceny stanu psychicznego takich osób, sprawdzić, czy są poczytalne.
Dlaczego wykonanie go trwa tak długo?
Przede wszystkim dlatego, że kwestionariusz zawiera 567 pytań, na które można odpowiedzieć na trzy sposoby: „prawda”, „fałsz” i „nie wiem”. Aby wyniki były wiarygodne, bardzo ważne jest, by
badany czytał wszystkie pytania ze zrozumieniem i odpowiadał zgodnie z prawdą. Równie istotne jest, by czuł się bezpiecznie w miejscu, w którym test jest przeprowadzany, ponieważ jeśli poczucie bezpieczeństwa jest zagrożone, czy osoba badana czuje się oceniana, może zacząć odpowiadać na pytania zgodnie z zasadą aprobaty społecznej (czyli tak, by nie odstawać od reszty, zadowolić swoimi odpowiedziami psychologa). W miejscu badania trzeba zapewnić spokój i możliwie brak dystraktorów. Konieczne jest również obserwowanie pacjenta przez cały czas rozwiązywania testu, psycholog nie może sobie pozwolić na wyjście z pomieszczenia, musi być obecny przez cały czas, by np. Odpowiedzieć na watpliwości pacjenta.
Co konkretnie bada MMPI?
MMPI zawiera 10 skal klinicznych, każda z nich skupia się wokół badania innego zaburzenia.
Nie wszystkie badają jednak zaburzenia, niektóre z nich badają sposób funkcjonowania człowieka w społeczeństwie i wszelkie nieprawidłowości, jakie w tym zakresie występują. Pytania badające dane choroby są oczywiście w teście wymieszane, by zminimalizować przez pacjenta możliwość zafałszowania wyników. Co ciekawe, w wynikach będzie widoczne, jeśli osoba badana odpowiadała niezgodnie z prawdą.
Na skale MMPI składają się dokładnie w takiej kolejności i pod tymi numerami:
1. Skala hipochondrii (Hs)
2. Skala depresji (D)
3. Skala histerii (Hy)
4. Skala psychopatii (Pd)
5. Skala męskości / kobiecości (mf)
6. Skala paranoi (Pa)
7. Skala psychastenii (Pt)
8. Skala schizofrenii (Sc)
9. Skala hipomanii (Ma)
0. Skala introwersji społecznej
Tak jak wyżej wspomniałem, jest to naprawdę złożone narzędzie diagnostyczne. Dodatkowo używa się do pomiaru skal kontrolnych, które sprawdzają, czy wynik jest miarodajny, czy ktoś próbuje udawać innego, niż jest w rzeczywistości, czy osoba badana w ogóle posiada jakiekolwiek zaburzenia.