
Rozpad więzi rodzinnych a prawidłowa komunikacja
Poczucie radości, bliskości jest podstawą tworzenia więzi międzyludzkich, zakładania rodzin. W początkowym etapie związku, małżeństwa uczucia „dodają nam skrzydeł”, wszystko wydaje się być bardzo proste, a relacje idealne. Z czasem jednak niejednokrotnie te relacje ulegają pogorszeniu. Warto zastanowić się nad tym dlaczego tak się dzieje, ja w artykule skupię się na roli prawidłowej komunikacji w rodzinie.
Rodzina to podstawowa grupa społeczna. Rodzice stanowią modele osobowe, które dostarczają wzorców dzieciom, wprowadzają je w system wartości oraz norm społecznych.
W prawidłowo komunikującej się rodzinie każdy członek rodziny ma prawo do swobodnej wypowiedzi. Ma prawo do wyrażania swoich uczuć, okazywania swoich emocji, zaspokajania swoich potrzeb. Dzięki otwartości w wyrażaniu swoich myśli każdy w rodzinie powinien czuć się wartościową osobą. Prawidłowa komunikacja jest przyczyną pomyślnego realizowania zadań jakie stawia sobie rodzina. Lidia Grzesiuk i Ewa Trzebińska w pracy pt. „Jak ludzie porozumiewają się” opisują, że „wyrażanie wprost własnych przeżyć umożliwia także rozładowanie napięcia, jakie towarzyszy wielu doznawanym przez człowieka doświadczeniom. Powszechnie znane jest zjawisko odczuwania ulgi i spokoju po otwartym wyrażeniu własnej złości, żalu, smutku czy niepokoju. Taka ekspresyjność nie tylko ułatwia człowiekowi osiągniecie spokoju, ale też zapobiega przejawianiu przez niego nagłych wybuchów złości lub lęku czy też pojawieniu się innych, często dziwnych dla otoczenia zachowań”.
Zagadnienie komunikacji jest bardzo złożone. Można mówić o wielu aspektach komunikacji, o różnych jej rodzajach, modelach, błędach i barierach. Co robić jednak zrobić gdy chcemy usprawnić naszą komunikację? Jest kilka podstawowych zasad.
Po pierwsze staramy się usunąć bariery zarówno od strony nadawcy jak i odbiory.
Bariery od strony nadawcy:
*unikanie kontaktu wzrokowego;
*brak dbałości w przekazywaniu wypowiadanych słów, gestykulacji;
*brak dbałości o uczucia rozmówcy;
*brak empatii;
*przekazywanie komunikatu w sposób niespójny;
*korzystanie z jednego kanału komunikacji;
*krytykowanie, narzucanie, manipulowanie.
Bariery od strony odbiorcy:
*wybiórcza percepcja (odrzucanie informacji w rozbieżności z naszymi doświadczeniami);
*błędna interpretacja słów;
*lekceważenie informacji niewerbalnych;
*słaba kondycja psychiczna (stres, przemęczenie);
*brak zaufania, pozytywnej oceny źródła wiadomości.
Wyeliminowanie podstawowych czynników wpływających na niekorzyść procesu komunikowania się, z pewnością zniweluje zaburzenia oraz przyczyni się do umożliwienia dalszej i lepszej komunikacji członków rodziny, a konsekwencji do tworzenia bardziej wartościowych i silniejszych więzi rodzinnych.
Autor: Robert Butryn (psychoterapeuta)